Ang Panibagong Simula

Woohoot! Nagdaan na naman ang isang napakamaligaya at napakaingay na unang araw ng taong 2009. Ito ang Bagong Taon! Haay. Nakakapagod ngunit sulit ang lahat ng pagdiriwang ko sa araw na ito. Kung nakaraan ay naikuwento ko sa inyo ang aking mga saloobin noong Pasko, ngayon naman ay ikukuwento ko sa inyo ang aking mga naging karanasan sa Bagong Taon.

Ang totoo niyan ay bago pa magdiriwang ang mga tao ng Bagong Taon ay halo-halong pakiramdam na ang aking nararanasan. Naroon ang tuwa dahil panibagong taon na naman, lungkot dahil matatapos na nga ang napakamakulay na taong 2008, takot dahil alam kong marami na namang pagsubok ang aking haharapin sa bagong taon, pananabik dahil marami akong gustong maranasan ngayong taong ito, at kung anu-ano pa.

Isa sa mga pinagbabawal sa Bahrain ay ang paputok at dahil Muslim ang karaniwang mamamayan dito ay hindi nila ipinagdiriwang ang Bagong Taon tuwing Enero 1, 2009 ay hindi rin kami puwedeng mag-ingay sa labas o sa daan. Kung kaya’t ipinagdiwang ng aming buong pamilya ang Bagong Taon sa loob ng simbahan namin. Dumating kami roon ng bandang alas-nuwebe ng gabi. Pagpasok namin sa loob ng simbahan ay kakaiba na ang nakamtan naming simoy ng hangin, ang kukulay ng mga dekorasyon, ang lahat ay nakangiti o nakatawa, may mga torotot at tambol na hawak ang aking mga kaibigan at marami nang pagkain ang nakahanda sa mesa. Biglang bumugso ang aking puso, kakaibang pakiramdam ang dala sa akin ng kaaya-ayang lugar na ito, mukhang kapananabikan ko nga ang Bagong Taon.

Una ay nagkantahan ang lahat ng mga tao, nagpapasalamat at nagpupuri sa Panginoon sa kanyang mga biyayang ibinigay sa nakaraang taon, at sa biyayang kanyang patuloy na ibibigay sa mga taon pang darating. Pagkatapos ay nagpamalas ng munting presentasyon ang mga bata sa simbahan, pati na rin ang mga matatanda. Nagkaroon pa nga ng sari-saring laro ang lahat bago ang pagdiriwang. Ipinakita rin ang isang slideshow na naglalaman ng iba’t ibang mga larawan ng mga miyembro ng simbahan at mga kaganapan sa taong 2008. Pagkatapos noon ay nagkainan na, inihain ang mga plato at kubyertas sa mesa at nagkaroon ng fellowship habang media noche. Kaysarap at kay linamnam ng pagkain. J Nang mabusog ay nagkantahan ulit hanggang sa sumapit na ang bagong Taon. Ilang segundo palang bago mag-alas dose ay nagkaroon ng countdown. 10.. 9.. 8.. Habang nagccountdown ay kung anong ligaya ang aking naramdaman, kakaibang pananabik at tuwa.. 7.. 6.. 5.. Tila bang gusto kong sumigaw, sumayaw, humiyaw at magwala sa saya.. 4.. 3.. 2.. 1.. Bagong Taon na! Napuno ang simbahan ng lahat ng klase ng ingay! Hiyawan ang mga tao. Hinipan ng mga bata ang torotot. Tinugtog nang napakalakas ang tambol at kinalabit ang mga gitara, pinaputukan ang mga lobong nakakalat sa mesa, at ang lahat at tinugtog nang napakalakas ang tambol at kinalabit ang mga gitara, pinaputukan ang mga lobong nakakalat sa sahig, at ang lahat ay nagyakapan at nagbatian ng Maligayang Bagong Taon!!!!!!!!! Haay. Niyakap at hinalikan ko ang aking mga magulang at kapatid, bineso ang mga tita, ninang, at mga kaibigan.

Matapos ang lahat ng pagdiriwang ay umuwi na kami sa aming mga bahay at nagsibukas ng mga regalo naming magkakapatid. Sari-saring mga damit at kagamitan ang natanggap ko sa panahon ng Pasko at Bagong Taon. Matapos isukat ang mga regalo, nagsama-sama kaming pamilya at nagdasal sa Panginoon. Bawat kami ay nag-alay ng pasasalamat sa Kanya para sa mga biyayang patuloy niyang ibinibigay sa amin, at sa mga ibibigay rin Niya sa darating pang taon. Napakasarap talaga ng pakiramdam na kapiling mo sila sa araw ng Bagong Taon. Masasabi kong masaya at magiging maganda ang Bagong Taon kong ito. :D